Naruszenie prawa było, to należą się odsetki

Do nadpłaty VAT czy zwrotu nadwyżki, powstałych wskutek stosowania wykładni prawa krajowego sprzecznej z wspólnotowym, należy odpowiednio stosować przepisy, regulujące zasady stwierdzania, zwrotu i oprocentowania nadpłat, powstałych w wyniku orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE.

W maju 2019 r. gmina wystąpiła o zwrot niezwróconego dotychczas oprocentowania nadpłaty w VAT oraz oprocentowania nadwyżki podatku naliczonego za poszczególne okresy 2010 r. Chciała też zwrotu niezwróconej dotychczas części kwot nadpłaty i zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za te okresy.

Gmina uważała m.in. że złożenie korekt obliguje fiskusa do uznania, iż nadpłaty i zwroty powstały w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. (sygn. C-276/14).

Urzędnicy skarbówki odmówili. Ich zadaniem bowiem nadpłaty i zwroty VAT wykazane w grudniu 2014 r. nie powstały w wyniku orzeczenia TSUE. W konsekwencji gminie nie przysługuje oprocentowanie na zasadach z art. 78 § 5 pkt 1 ordynacji podatkowej.

Fiskus tłumaczył, że zarówno w momencie złożenia pierwotnego wniosku wraz korektami, jak i w momencie dokonania zwrotu żądanych kwot wyrok TSUE nie funkcjonował w obrocie prawnym, bo zapadł on dziewięć miesięcy później. Tym samym nie sposób powoływać się na to orzeczenie, jako podstawę powstania nadpłat i zwrotów VAT.

Ostatecznie spór o to co było postawą nadpłat w spornej sprawie trafił na wokandę. A Wojewódzki Sąd Administracyjny w...